روشهای تشخیص ابتدایی پوسیدگی دندان
اگر پوسیدگی دندان در مراحل اولیه آن تشخیص داده نشود به مرور زمان از نسج مینای دندان عبور کرده و سبب آسیب دیدن نسج عاج میشود.
ازاینرو برای تشخیص ضایعات و آسیبهای دندان باید از روشهایی استفاده کرد که قادر باشند پوسیدگی را در همان مراحل اولیه تشخیص دهند. رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم به دندانپزشکی در جلوگیری از پوسیدگی دندان و تشخیص ابتدایی پوسیدگی بسیار مؤثر است.
زیرا میتوان با کمک روشهای مختلف پیشگیری مثل فلوراید تراپی نسج ازدسترفته را بدون نیاز به شیوههای مرسوم مثلترمیم از طریق تراشیدن مینای دندان و بهکارگیری مواد دندانی، بازسازی کرد.
روش متعارفی که اغلب پزشکان برای تشخیص پوسیدگیهای دندانها بکار میبرند معاینه چشمی و بصری است. معاینات چشمی در کلینیکهای دندانپزشکی برای تشخیص ضایعات پوسیدگی در تمام سطوح و بهطور گسترده مورداستفاده قرار میگیرد.
در این روش دندانپزشک با استفاده از یک آینه دندانپزشکی، یک پروب تیز، یک سرنگ ۱*۳ و با یک نور ملایم سطح تمیز و خشک دندان را معاینه میکند.
سپس بر اساس تفسیر ذهنی از یکپارچگی، بافت، شفافیت یا کدر بودن، و مکان و رنگ دندان در مورد وجود یا عدم وجود ضایعه تصمیمگیری میکند.
بیشتر بخوانید : پوسیدگی دندان شایع ترین بیماری مزمن دندان کودکان
در حقیقت تشخیص ابتدایی پوسیدگی مینای دندان توسط معاینات بالینی بسیار دشوار بوده و ۶۰ تا ۷۰ درصد آن بدون ابزارهای تشخیصی مدرن قابل تشخیص نخواهند بود.
سیستمهای جدید تشخیص مبتنی بر اندازهگیری یک سیگنال فیزیکی هستند که جایگزین پروسه پوسیدگی دندانها میشوند. نمونههایی از سیگنالهای فیزیکی که در این روش مورداستفاده قرار میگیرند عبارتاند از اشعه X، نور مرئی، نور لیزر، جریان الکتریکی، سونوگرافی و احتمالاً زبری سطح دندانها .
یک دستگاه تشخیص پوسیدگی باید قادر به ارسال و دریافت سیگنال بوده و همچنین بتواند قدرت سیگنالها را تفسیر کند. تکنیکهای رادیوگرافی دیجیتالی، تکنیکهای بصری پیشرفته، تکنیکهای فلورسنت، لیزر فلورسنت، استفاده از اشعه مادونقرمز، سیستمهای تشخیص بر اساس اندازهگیری جریان الکتریکی و تکنیکهای سونوگرافی ازجمله روشهای نوینی هستند که قادر به تشخیص ابتدایی پوسیدگی خواهند بود.
از میان روشهای فوق جدیدترین روشهایی که برای تشخیص ابتدایی پوسیدگی مورد استفاده قرار میگیرد بهره گیری از لیزر فلورسنت و اشعه مادونقرمز است.