آنچه باید در مورد بی حسی دندان بدانید

آنچه باید در مورد بی حسی دندان بدانید

درمان دندان بی حسی دندان

آیا برای یک عمل دندانپزشکی برنامه ریزی شده اید و در مورد بیهوشی سوال دارید؟

حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد از مردم در مورد درد ناشی از اقدامات دندانپزشکی اضطراب و نگرانی دارند. اضطراب می تواند درمان را به تاخیر بیندازد و این می تواند مشکل را بدتر کند.

داروهای بیهوشی بیش از ۱۷۵ سال است که وجود دارند! در واقع، اولین روش ثبت شده با داروی بیهوشی در سال ۱۸۴۶ با استفاده از اتر انجام شد.

از آن زمان تاکنون راه طولانی را پیموده‌ایم و بیهوشی‌ها ابزار مهمی برای کمک به بیماران در حین انجام عمل‌های دندانپزشکی هستند.

با بسیاری از گزینه های مختلف موجود، بیهوشی می تواند گیج کننده باشد. ما آن را تجزیه می کنیم تا قبل از قرار ملاقات بعدی دندانپزشکی، اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید.

دکتر مریم حاجی احمدی ، متخصص دندانپزشکی کودکان اصفهان هستند و متخصص دندانپزشکی کودکان تحت بی حسی هستند.

انواع بی حس کننده های دندان چیست؟

بیهوشی به معنای فقدان یا از دست دادن حس است. این می تواند با یا بدون آگاهی باشد.

امروزه گزینه های زیادی برای بیهوشی دندان وجود دارد. داروها را می توان به تنهایی یا ترکیبی برای تأثیر بهتر استفاده کرد. برای یک روش ایمن و موفقیت آمیز فردی است.

نوع بیهوشی مورد استفاده نیز به سن فرد، وضعیت سلامتی، طول عمل و هرگونه واکنش منفی نسبت به داروهای بیهوشی در گذشته بستگی دارد.

داروهای بیهوشی بسته به چیزی که استفاده می شود به روش های مختلفی عمل می کنند. داروهای بیهوشی زمانی که مستقیماً روی یک ناحیه اعمال می شوند می توانند کوتاه اثر باشند یا زمانی که نیاز به جراحی درگیر بیشتری است، برای مدت طولانی تری کار کنند.

موفقیت بی حسی دندان به موارد زیر بستگی دارد:

• دارو
• ناحیه ای که بیهوش می شود
• روش
• عوامل فردی

موارد دیگری که ممکن است بر بیهوشی دندان تأثیر بگذارد عبارتند از زمان انجام عمل. منبع معتبر تحقیقاتی همچنین نشان می دهد که التهاب می تواند تأثیر منفی بر موفقیت داروهای بیهوشی داشته باشد.

همچنین برای بی حسی موضعی، دندان های قسمت فک پایین (فک پایین) دهان سخت تر از دندان های فک بالا (فک بالا) بیهوش می شوند.

سه نوع بیهوشی اصلی وجود دارد: موضعی، آرام بخش و عمومی. هر کدام کاربرد خاصی دارند. اینها همچنین می توانند با سایر داروها ترکیب شوند.

بی حسی موضعی

بی‌حسی موضعی برای روش‌های ساده‌تری مانند پر کردن حفره استفاده می‌شود که تکمیل آن به زمان کوتاه‌تری نیاز دارد و عموماً پیچیدگی کمتری دارد.

هنگامی که یک بی حس کننده موضعی دریافت می کنید، هوشیار و قادر به برقراری ارتباط خواهید بود. این ناحیه بی حس خواهد شد، بنابراین دردی احساس نخواهید کرد.

بیشتر بی حس کننده های موضعی به سرعت (در عرض ۱۰ دقیقه) اثر می گذارند و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه دوام می آورند. گاهی اوقات یک وازوپرسور مانند اپی نفرین به داروی بیهوشی اضافه می شود تا اثر بیهوشی را افزایش دهد و از انتشار اثر بی حسی به سایر نواحی بدن جلوگیری کند.

بی‌حس‌کننده‌های موضعی بدون نسخه و به‌صورت نسخه در قالب‌های ژل، پماد، کرم، اسپری، پچ، مایع و تزریقی در دسترس هستند.

آنها را می توان به صورت موضعی استفاده کرد (مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده اعمال شود تا بی حس شود) یا به ناحیه تحت درمان تزریق شود. گاهی اوقات، آرامبخش سبک به داروهای بی حس کننده موضعی اضافه می شود تا به آرامش فرد کمک کند.

برای عضویت در  صفحه اینستاگرام بهترین متخصص دندانپزشکی کودکان اینجا را کلیک کنید.

نمونه هایی از بی حسی موضعی

• آرتیکائین
• بوپیواکائین
• لیدوکائین
• مپیواکائین
• پریلوکائین
• آرام بخش

آرامبخش چندین سطح دارد و برای آرام کردن فردی که ممکن است اضطراب داشته باشد، کمک به درد یا بی حرکت نگه داشتن آنها برای انجام عمل استفاده می شود. همچنین می تواند باعث فراموشی رویه شود.

شما ممکن است کاملا هوشیار باشید و بتوانید به دستورات پاسخ دهید، نیمه خودآگاه یا به سختی هوشیار باشید. آرام بخش به عنوان خفیف، متوسط یا عمیق طبقه بندی می شود.

آرام بخش عمیق را می توان مراقبت بیهوشی تحت نظارت یا MAC نیز نامید. در آرام‌بخشی عمیق، معمولاً از محیط اطراف خود آگاه نیستید و فقط می‌توانید به تحریکات مکرر یا دردناک پاسخ دهید.

دارو ممکن است به صورت خوراکی (قرص یا مایع)، استنشاقی، عضلانی (IM) یا داخل وریدی (IV) داده شود.

با آرامبخشی IV خطرات بیشتری وجود دارد. ضربان قلب، فشار خون و تنفس شما باید در آرامبخشی متوسط یا عمیق به دقت کنترل شود.

برای رزرو نوبت با ما تماس بگیرید.